طراحی مدل بهینه استقرار آموزش های تعامل گرای هوشمند مجازی فراگیر در دانشگاه تهران مبتنی بر تحلیل راهبردی

هدف از این پژوهش توصیفی- پیمایشی طراحی مدل بهینه استقرار آموزش های تعامل گرای هوشمند مجازی فراگیر در دانشگاه تهران مبتنی بر تحلیل راهبردی است برای رسیدن به این هدف، طی یک روش تحقیق پنج گامی بعد از شناسایی گروههای ذینفع با استفاده از ، ابعادو مولفه های آموزش های تعامل گرای هوشمند مجازی در دانشگاه تهران از دیدگاه ذینفعان شناسایی شد و پس از تحلیل نظرات آنها از سوی گروه منتخبی از خبرگان آموزش های مجازی و سیاستگذاران آموزش عالی پایش و مورد صحه گذاری قرار گرفت که بر اساس آن مدل بهینه طراحی و مجددا از سوی گروه خبرگان مورد اعتبار سنجی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد امکان استقرار آموزش های تعامل گرای هوشمند مجازی فراگیر در دانشگاه تهران از نظر زیرساخت های فناوری در حد بالایی از نظر زیر ساخت های منابع انسانی در حد متوسط و از نظر زیر ساخت های فرهنگی و اجتماعی پایین تر از حد متوسط می باشد. بر اساس این نتایج مدل بهینه استقرار بر اساس پنج بعد و 32مولفه طراحی گردید.